GEÇMİŞ GEÇMİŞTİR, YETER Kİ SADECE ÇENEMİZ İŞLEMESİN
Bu konuda Kur’an bize şöyle yol gösteriyor. Maide Suresi 105inci ayet: “Ey iman edenler! Siz kendinizi düzeltin. Siz doğru yolda olursanız, yoldan sapan kimse size zarar veremez. Hepinizin dönüşü Allah’adır. O zaman Allah, size yaptıklarınızı haber verecektir.”
Ayet iman edenlere sesleniyor. Ancak sonraki cümledeki “siz kendinizi düzeltin” ibaresi her insanı ilgilendiriyor. Ayet açıkça “başkalarının hesabını sizden sormazlar, siz kendinize bakın” diyor. Nitekim başka ayetlerde, her insanın kendisinden sorumlu olduğu sıkça vurgulanıyor.
Bu konuda “Kur’an’a göre başkalarının da günahlarından yüklenecek olanlar” başlıklı yazımızda, her insanın kendisinden sorumlu olduğunu, fakat Kur’an’a göre bir gurubun, başkalarının günahının bir kısmından da sorumlu olduğunu ayetlerle ifade etmiştik. Başkalarının günahlarının bir bölümünden sorumlu olanlar, ilimsizlikleri yüzünden başkalarını yolundan saptıranlardır.
Demek ki, biz her şeyden önce kendimizden sorumluyuz. Dolayısıyla yükümlülüğümüz önce kendimizi düzeltmektir. Biz doğru yolda olursak, yoldan sapan kimseler, bize zarar veremezler. Ancak bizim doğru yolda olduğumuzun göstergesi ne olacak? Sadece güzel konuşmakla doğru yolda olduğumuzu insanlara anlatabiliriz belki, ama Yüce Yaradan’a anlatamayız.
Sadece çenemiz işlerse, bir süre sonra insanların birçoğuna da anlatamayız. Nasıl yalnızca çenesi işleyen bir vücut yaşayamazsa, sadece çenesi işleyen guruplar ve milletler de yaşayamazlar. Tarih böyle bir olaya şahit olmamıştır.
Bu sebeple amellerimizin, konuşmalarımızı desteklemesi gerekir. Amellerimizin güzelleşmesi, geleceğimizi güzelleştirir. Geleceğimizin güzelleşmesi, sadece birey olarak değil, diğer insanlarla ortak çabamızla gerçekleşir.
Benzer şekilde, bir toplum içerisindeki gurupların geleceklerinin güzelleşmesi, diğer farklı anlayıştaki guruplarla ortak hareketine bağlıdır. Bir milletin geleceğinin güzelleşmesinin seviyesi, komşularıyla ve ilişkisinin var olduğu diğer milletlerle ne kadar ortak anlayışa ulaştıklarıyla doğru orantılıdır.
Eğer ortak anlayışa ulaşma çabası göstermezsek, en güçlü olduğumuzu zannettiğimiz bir anda, beklenmedik bir düşüş yaşarız. Tarih, böyle vakaların ders veren örnekleriyle doludur. Hiçbir kişi, kuruluş, gurup veya millet için tarihin ayrıcalık yaptığı görülmemiştir. Maazallah, gereken çabayı göstermezsek, değil kendimiz, gurubumuz veya milletimiz, dünyamızın ve insanlığın tamamının geleceği tehlikeye girer. Geri dönülemez bir yola girebiliriz.
Bu nedenle, artık “geçmiş, geçmiştir”. Öncelikle kendimizin geçmişine takılıp kalmamamız şarttır. Sonra, diğer insanların geçmişlerine takılmamayı öğrenmeliyiz. Böyle davranmayı öğrenebilmemizin birinci şartı, mevcut kötü durumun oluşmasında hepimizin katkısının olduğunu kabul etmemizdir. Belki, katkı oranımız birbirimizden farklıdır. Ama bu farkın önemi yoktur. Önemli olan, mevcut kötü durumdan kurtulmak ve bir daha böyle durumlara düşmemek için gerekeni yapmaktır.
Çünkü gemi batarken kimin kurtulacağı belli olmaz. En güçlüler ve en zenginler bile gemiyle birlikte batabilirler. Titanik faciası, her yönüyle bize örnek olmalıdır. Batmaz denilen gemi, batmıştır. Kaybolanlar arasında her mevkiden insan vardır. Bilhassa erkeklerdeki ölüm oranı, birinci sınıf yolcularda %67, ikinci sınıfta %92, üçüncü sınıfta %84 ve mürettebatta %78 gibi yüksek rakamlardır.
Örnekler bize gösteriyor ki, başkalarını tenkit ederek sorunu çözemeyeceğimiz gibi, kendi vicdanımızda da mesul olmamızı engelleyemeyiz. Artık ne susup oturmakla, ne de sadece çenemizi çalıştırmakla güzelliklere ulaşamayacağımızı tarih bize gösterdiğine göre, geçmişimizi unutarak, yeni ufuklara yönelmeliyiz.
Bütün insanlığın yaşayarak öğrendiği bir gerçek, bu konuda bize yol göstermelidir. Sadece dilleriyle değil, icraatlarıyla hak ve adalet mücadelesi verenlere Yüce Yaradan’ın her zaman yardımcı olduğu gerçeğini unutmazsak, inşallah hem ferden, hem millet bazında hem de dünya olarak güzel geleceğe ulaşırız.